Hodowla kiełków

Kiełki znane i stosowane jako żywność i lek były już w Starożytnych Chinach. Na Zachodzie uznane zostały stosunkowo niedawno, jednak szybko zdobywają sobie popularność – szczególnie wśród wegetarian.

Pomysł na jedzenie świeżych kiełków, jak wiele innych kulinarnych wynalazków, zawędrował do Europy z Dalekiego Wschodu. Według chińskiego podania kiełki odkryte zostały przez żeglarzy, którzy w poszukiwaniu lądu płynęli w górę rzeki Jang-tse-kiang.
Kiedy jedynym pozostałym na pokładzie prowiantem okazała się suszona fasola, która pod wpływem wilgoci zaczęła kiełkować, nie mając wyboru spożyli ją, odkrywając, że jest nie tylko smaczna, ale także dodaje sił. Od tego czasu spożywa się również kiełki innych roślin strączkowych, zbóż i nasion roślin oleistych.

Z doświadczenia starożytnych Chińczyków korzystał w XVIII w. angielski podróżnik James Cook. Podczas wielomiesięcznych wypraw na jego okrętach świeżo kiełkowane ziarno służyło jako źródło witaminy C, chroniące marynarzy przed bardzo groźnym w tamtych czasach szkorbutem.

 

Obecnie jedzenie kiełków służy nam jako wartościowe uzupełnienie diety i ochronę przed takimi chorobami cywilizacyjnymi jak zawał czy rak. Warto więc włączyć kiełki do naszej codziennej diety nie tylko ze względu na to, że są smaczne i niskokaloryczne. Zawierają one naturalne, łatwo przyswajalne przez organizm koncentraty witamin i mikroelementów. W kiełkujących nasionach uaktywniane są enzymy, dzięki którym w młodych kiełkach powstają duże ilości witamin. Wielkocząsteczkowe substancje zapasowe (białka, węglowodany i tłuszcze) skumulowane w nasionach są podczas procesu kiełkowania rozkładane na związki proste, łatwo przyswajalne przez organizm człowieka. Enzymy biorące udział w rozkładaniu tych substancji ułatwiają również trawienie pokarmów jedzonych z dodatkiem kiełków. Kiełki nasion są doskonałym źródłem mikroelementów, soli mineralnych oraz innych składników odżywczych. Są również mniej kaloryczne od samych nasion i produktów z nich wytwarzanych. Świeże kiełki obfitują w wartościowe białka i kwasy tłuszczowe omega-3, są także bogate w błonnik. Regularne ich spożywanie przeciwdziała wielu poważnym schorzeniom, wzmacnia system odpornościowy, uzupełnia niedobory witamin i składników mineralnych, a także działa przeciwnowotworowo.

 

Jak wyhodować własne kiełki w domu

1. Do litrowego słoika wsyp do 2 łyżki wybranych strączków, zalej wodą z kranu i odczekaj około 10 godzin.
2. Odcedź strączki, słoik przykryj gazą podwójnie złożoną i zabezpiecz sznurkiem lub gumką recepturką. Słoiki postaw w półcieniu. U mnie stojana szafce kuchennej (kuchnia bez okna).
3. Przelewaj wodą, przez gazę, 2 razy dziennie  (rano i wieczorem). Wykiełkuje po około 3 dniach

Uwagi:

– Strączki nie muszą być specjalne do kiełków, mogą być zwykłe spożywcze.
– W słoiku nie musi być podłoża.
– Jeżeli chcesz wyhodować kiełki "giganty" zdejmij gazę, gdy będą chciały już przy górnej części słoika. Jednak  smaczniejsze są mniejsze ;)
– Kiełki należy przelewać, aż zostaną zjedzone.
– Gaza jest potrzebna, by chronić kiełki przed  zanieczyszczeniami z powietrza.
– Kiełki zjadamy w całości.

Kiełki podlewaj raz albo dwa dziennie. Bardzo często na drugi, bądź trzeci dzień od wysiania nasion na korzeniach pojawia się kożuch, często mylony z pleśnią. Nie należy się tym przejmować, nasiona nie spleśniały, są to włośniki - mikrokorzenie.  (warto mieszać - wentylować nasiona aby temu zapobiec )

Korzyści ze spożywania kiełków

Przemiany zachodzące w kiełkującym ziarnie są bardzo korzystne dla naszego organizmu:

1. Kiełki są bogatym źródłem składników pokarmowych – witamin, aminokwasów (niezbędnych do budowy ludzkiego białka), błonnika, kwasów nukleinowych, chlorofilu i składników mineralnych
2. Szczególnie na wiosnę, gdy nasze organizmy są osłabione, kiełki będą działać jak zastrzyk energii
   życiowej, a dzięki zawartej w nich dużej ilości witaminy C, która wzmacnia odporność, możemy uniknąć wiosennych infekcji
3. Kiełki są lekkostrawne i dobrze przyswajane przez ludzki organizm, posiadają dużą wartość odżywczą, a przy tym są niskokaloryczne. Zawarte w kiełkach flawonoidy pobudzają w wątrobie wydzielanie żółci niezbędnej do sprawnego trawienia, zwłaszcza tłuszczów. W związku z tym powinny też stanowić jeden ze składników diety osób odchudzających się
4. Kiełki są również bogatym źródłem magnezu i potasu, które mają ogromny wpływ na nasz nastrój i dobrą formę
5. Trzydniowe kiełki brokułów zawierają likwidujące wolne rodniki sulforafany stosowane w profilaktyce nowotworów
6. Fantastycznym źródłem żelaza i łatwo przyswajalnego białka są kiełki np. lucerny (przez Arabów nazwaną Alf-al-fa – ojciec wszelkiego pożywienia), szczególnie polecane wegetarianom
7. Kiełki soczewicy zawierające kwas foliowy o działaniu krwiotwórczym polecane są szczególnie jako naturalny dodatek diety dla kobiet w ciąży, ponieważ kwas foliowy potrzebny jest w procesach kształtowania systemu nerwowego dziecka.

Rodzaje kiełków

• Nasiona warzyw (rzeżucha, rukola, brokuł, burak, rzodkiewka)
• Nasiona roślin strączkowych (fasoli Mung, fasoli Adzuki, grochu, ciecierzycy i soczewicy) i inne (lucerna, kozieradka i gorczyca)
• Nasiona zbóż (pszenica, żyto, orkisz, jęczmień, owies i proso) oraz zbożopodobnych (gryka, komosa ryżowa i amarantus)
• Nasiona roślin oleistych (pestki dyni i słonecznika, siemię lniane i sezam) 

 Chcecie dowiedzieć się więcej o kiełkach? Dajcie znać pod postem ;)