Tłusty Czwartek

Tłusty czwartek jest corocznym świętem obchodzonym na tydzień przed rozpoczęciem postu wielkanocnego, ze względu na to, jest to święto ruchome. W świecie chrześcijańskim Tłusty czwartek rozpoczyna ostatni tydzień karnawału i jest to dzień, w którym kościół daje ludziom dyspenze od grzechu nieumiarkowania w jedzeniu i piciu i zezwala na objadanie się.
Symbolami Tłustego czwartu są pączki i faworki zwane również chrustami.

Historia tego święta sięga starożytności. Wtedy był to dzień, w którym świętowano odejście zimy i nadejście wiosny. Ucztowano jedząc tłuste potrawy obficie zapijane winem i pączki nadziewane słoniną, boczkiem i mięsem.
Na terenach Małopolski świętowano w ten dzień śmierć burmistrza Combra - złego i surowego dla kobiet handlujących na krakowskim przedmieściu. Kobiety urządzały huczne zabawy, zaczepiały mężczyzn, których zmuszano do tańca i oddawania wierzchniego okrycia w ramach rekompensaty za wyrządzone przez Combra krzywdy.
W Polsce ten zwyczaj pojawił się w XVI wieku. Przygotowywano pączki na słodko i ukrywano w nich migdał lub mały orzeszek. Ten kto natrafił na taki pączek ten miał cieszyć się dostatkiem i powodzeniem.

Również w poezji temat Tłustego czwartku nie został pominięty. Pisał o nim Władysław Broniewski.

Góra pączków, za tą górą

tłuste placki z konfiturą,

za plackami misa chrustu,

bo to dzisiaj są zapusty.

Przez dzień cały się zajada,

a wieczorem maskarada:

Janek włożył ojca spodnie,

choć my bardzo niewygodnie,

Zosia - suknie ciotki Marty

I kapelusz jej podarty,

Franek sadzy wziął z komina,

Bo udawać chce Murzyna.

W tłusty czwartek się swawoli,

później czasem brzuszek boli.

"Tłusty czwartek" Władysław Broniewski